کشاورزی در زمین های ساحلی شور
کشاورزی بر روی سواحل شور
با افزایش سطح دریا در امتداد سواحل، آب شور می تواند به خشکی منتقل شود. این امر که به عنوان نفوذ آب شور شناخته می شود، زمانی اتفاق می افتد که طوفان یا جزر و مد بالا بر روی مناطق کم ارتفاع قرار گیرد. همچنین زمانی رخ می دهد که آب شور به سفره های آب شیرین نفوذ کند و سطح آب زیرزمینی را زیر سطح خاک بالا ببرد.
سرعت بالا آمدن آب دریا در حال افزایش است و به مرور زمان مشکل نفوذ آب شور بدتر می شود. محققان نشان میدهند که طوفان‌های بزرگ در حال تکرار هستند، جزر و مد در حال رسیدن به مناطق دورتر و نفوذ آب شور در آب‌های زیرزمینی شیرین سریع‌تر از دهه‌های گذشته است. خشکسالی می تواند با کاهش آب شیرین موجود برای تخلیه نمک ها از خاک و آب های زیرزمینی، مشکل را بدتر کند.
کشاورزان با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
به دلیل ارتفاع کم، زمین در امتداد بیشتر ساحل در معرض خطر نفوذ آب شور است. در این منطقه، هر ساله تعداد زیادی از زمین های کشاورزی از بین می رود، زیرا آنها برای کشت محصولات بسیار مرطوب و شور می شوند. گیاهان مردابی مقاوم به نمک که مزارع مرزی را طی می‌کنند، در فرآیندی به نام «کوچ مردابی» به داخل زمین و روی مزارع قبلی حرکت می‌کنند. اگرچه کشاورزان در حال حاضر مهاجرت به مرداب را یک مشکل می دانند، اما ممکن است فرصت هایی را نیز فراهم کند. کشاورزان ممکن است بتوانند حفاظت از تالاب را در این زمین توسعه دهند. در این مورد، کاشت گیاهان بومی خاص می تواند به جلوگیری یا کند کردن مهاجرت گونه های نامطلوب کمک کند. گیاهان بومی می توانند در اصلاح اکوسیستم ارزشمند دیگری را نیز ارائه دهند.
آب شور همچنین می تواند کیفیت آب را با "باز کردن قفل" مواد مغذی از کودهای کشاورزی در مزارع تحت تاثیر قرار دهد. این به دلیل شیمی منحصر به فرد آب شور و نحوه تعامل آن با خاک است. هنگامی که این مواد مغذی متحرک شدند، می توانند از طریق شبکه های خندق های کشاورزی به آب های ساحلی بزرگتر مانند نهرهای جزر و مدی و مرداب ها حرکت کنند. در آنجا، مواد مغذی اضافی می تواند باعث رشد بیش از حد جلبک شود. هنگامی که جلبک ها می میرند، توسط باکتری ها تجزیه می شوند. این فرآیند می تواند تمام اکسیژن موجود در آب را مصرف کند. کاهش سطح اکسیژن می تواند منجر به کشتار ماهی ها، از بین رفتن زیستگاه حیوانات و سایر اثرات مضر بر اکوسیستم های ساحلی و حیات وحش شود.
کشاورزان چگونه می توانند سازگار شوند؟
چند استراتژی وجود دارد که می تواند سلامت خاک را بهبود بخشد و اثرات نفوذ آب شور را در کوتاه مدت کاهش دهد. با این حال، اینها راه حل های بلندمدت نیستند. کشاورزان می توانند نمک اضافی خاک را از طریق آبیاری حذف کنند. بارش طبیعی نیز به این روند کمک خواهند کرد. کشاورزان همچنین می توانند برای کاهش نمک اضافی در خاک، گچ (آهک) اضافه کنند و از محصولات کمپوست و کود دامی با سطح نمک کم استفاده کنند. محصولات پوششی، که با افزایش جریان آب به نمک کمک می کنند تا به داخل خاک نفوذ کند، می توانند در مزارع آسیب دیده به مدت یک فصل نیز کشت شوند. بسیاری از محصولاتی که در حال حاضر در مناطق ساحلی کشت می شوند، مقاوم به نمک یا سیل نیستند. با این حال، کشاورزان ممکن است بتوانند با کاشت محصولات مختلف به درآمدزایی در زمین های تحت تأثیر نفوذ آب شور ادامه دهند. محققان در حال حاضر در حال آزمایش انواع جو، سورگوم، سویای مقاوم به نمک، سویا و سایر گیاهان هستند تا مشخص کنند که چقدر می توانند در برابر خاک های شور و سیلاب های دوره ای مقاومت کنند. آنها امیدوارند با تجهیزاتی که کشاورزان از قبل دارند، محصولات قابل کاشت و برداشت را شناسایی کنند.
تاکتیک دیگر برای تطبیق با نفوذ آب شور، افزودن اقدامات حفاظتی در مزارع تحت تاثیر نمک یا در کنار آن است. این شیوه ها می توانند زیستگاه حیات وحش را فراهم کنند، کیفیت آب را محافظت و بهبود بخشند و ممکن است به منابع درآمد نیز تبدیل شوند. علف‌های فصل گرم بومی مانند علف‌های سوئیچ، علف‌های وحشت ساحلی، گاماگراس شرقی، و چمن‌زارهای نمکی به خوبی در مکانهای شور رشد می‌کنند. آنها را می توان به عنوان یک محصول زیست توده با ارزش افزوده برای مالچ، بستر خانه حیوانات/طیور یا سوخت زیستی کشت کرد. در نهایت، مزارعی که حتی برای کشت محصولات مقاوم به نمک استفاده می شود، دیگر قابل کشاورزی نخواهند بود زیرا خاک خیلی مرطوب می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، زمین می تواند به مرداب تبدیل شود و در یک برنامه ارتفاق حفاظتی قرار گیرد. باتلاق‌های نمکی میلیاردها تومان ارزش تفریحی برای مناطق ساحلی فراهم می‌کنند، اما بالا آمدن آب دریاها هر ساله مساحت زیادی از باتلاق‌های ساحلی را غرق می‌کند. بنابراین، برای ایالت ها می تواند مقرون به صرفه باشد که انگیزه هایی برای کشاورزان ایجاد کنند تا از زمین های کشاورزی متاثر از نمک در اموال خود باتلاق های نمکی ایجاد کنند.
چه تحقیقاتی باید انجام شود؟
برای کمک به کشاورزان و مالکان زمین برای سازگاری با نفوذ آب شور، باید مشکل را بهتر درک کنیم. با ردیابی تغییرات شوری در طول زمان در چاه‌های آب‌های زیرزمینی و آب‌های سطحی، محققان می‌توانند تصویر بهتری از مناطق آسیب‌پذیرتر ایجاد کنند. نقشه برداری بهبود یافته از مکان هایی که این اتفاق می افتد نیز مهم است. نقشه برداری مناطقی را که در آنها مقرون به صرفه ترین اقدامات سازگاری، مانند کاشت محصولات متحمل به نمک است، مشخص می کند. محققان همچنین باید اثرات اقتصادی تلفات بالقوه محصول و استراتژی های سازگاری را بهتر درک کنند. در نهایت، دانشمندان همچنین باید مدل‌های کیفیت آب را اصلاح و به روز کنند تا شامل نفوذ آب شور و تأثیر مواد مغذی «به دام افتاده» شود.
تنظیمات
برچسب ها
کشاورزیکشاورزپایگاه اینترنتی کشاورزکشاورزی در زمین های شورافزایش شوری خاک در اثر بالا آمدن آب دریاگسترش مرداب ها در اثر بالا آمدن آب دریادر خاک شور چه درختی بکاریمگیاهانی که شوری خاک را کاهش می دهنداصلاح خاک شور با اسید هیومیکدر زمین شور چه بکاریممواد کاهش دهنده شوری خاکبهترین کود برای زمین های شورزراعت در زمین های شورجلوگیری از گسترش مرداب هاخاک شورکشاورزی در ساحل
کشاورزیکشاورزپایگاه اینترنتی کشاورزکشاورزی در زمین های شورافزایش شوری خاک در اثر بالا آمدن آب دریاگسترش مرداب ها در اثر بالا آمدن آب دریادر خاک شور چه درختی بکاریمگیاهانی که شوری خاک را کاهش می دهنداصلاح خاک شور با اسید هیومیکدر زمین شور چه بکاریممواد کاهش دهنده شوری خاکبهترین کود برای زمین های شورزراعت در زمین های شورجلوگیری از گسترش مرداب هاخاک شورکشاورزی در ساحل
مطالب مرتبط
پیوند زدن
جاتروفا - گیاهی ناشناخته ، اما استراتژیک
قلمه زدن
کشت کلزا
تکثیر در گیاهان
PH خاک
پرورش گل
صندلی استاندارد تراکتور
ایراداتی که ممکن است برای تراکتور پیش بیایند
10 حقیقت آبدار در مورد میوه ها و سبزیجات
نکات فنی برای احداث گلخانه
نگهداری از گل ها در زمستان
نگهداری از گل
ورمی کمپوست
کاربرد اسید سولفوریک در کشاورزی
روش های آبیاری دقیق و مدیریت آنیادداشت کاربران
درج یک یادداشت :