خانه کشاورز

همدیگرخواری در طیور

همديگرخواري چيست؟
همديگرخواري در طيور نوعي عادت خسارت آور است که پرورش دهندگان نبايد به سادگي از کنارآن عبور کنند. اين عارضه در همه سنين، نژادها، سويه‌ها و جنس هاي طيور ممکن است رخ دهد.
همديگرخواري معمولا هنگامي بروز مي کندکه طيور به دليل شرايط مديريتي ضعيف در معرض تنش هاي مختلف محيطي و تغذيه اي قرار مي گيرند.
مواجه با تنش باعث خواهد شدپرندگان شروع به نوك زدن به پرها، تاج، ناخن يا مقعد پرندگان ديگر کنند.
هنگامي که ناحيه اي از بدن زخمي يا خونريزي نمايان شد، همديگرخواري به سرعت در سراسر گله شيوع پيدا مي کند.
اگر درگيري همديگرخواري گله در مراحل اوليه پس از شيوع تشخيص داده شود، مي توان آن را کنترل کرد اما اگر از کنترل خارج شد، براي پرورش دهنده بسيار هزينه بر خواهد بود.
همديگرخواري به دليل ايجاد صدمات بافتي و پردرآوري ضعيف ارزش پرنده را کاهش خواهد داد و مي تواند منجر به تلفات بالا گردد.
اگر همديگرخواري از کنترل خارج شد، مي تواند باعث افت شديد کيفيت لاشه پرندگان گوشتي شود.


حالت‌هاي مختلف بروز همديگرخواري در طيور

  • نوك زدن به مقعد

اين عارضه در مرغ هاي تخم گذاري که توليد زياد دارند به خصوص در موارد وقوع پرولاپس يعني هنگامي که لوله تخم بر (اويداکت) به طور کلي بيرون کشيده شود، اتفاق مي افتد. وقوع پرولاپس و خروج لوله تخم بر از مقعد، سبب تحريک مرغ ها، نوك زدن و تقليد سايرين و در نهايت گسترش بيماري مي شود.
 

  • نوك زدن به ناخن ها

اين شکل از همديگرخواري در جوجه هاي جوان تغذيه شده با جيره هاي غذايي کم کيفيت ديده مي شود. علت آن مي تواند کمبود دانخوري و دوري از دانخوري و منابع حرارتي و يا بالا بودن دانخوري ها از سطح زمين نيز باشد. در اين صورت جوجه ها به بستر نوك زده و ضمن آن به ناخن ساير جوجه ها نيز نوک مي زنند.
 

  • نوك زدن و خوردن پر

اين حالت بيشتر در گله هايي که کمبود عناصر غذايي به خصوص مواد معدني دارند ديده مي شود. انگل هاي خارجي نيز ميتوانند سبب بروز چنين حالتي شوند. در اين حالت اگر اندازه پرها بزرگ باشد مي تواند باعث خفگي پرنده مهاجم نيز شود.
 

  • نوك زدن به سر

اين حالت معمولا پس از زخم شدن تاج و غبغب در اثر يخ زدن يا پس از جنگيدن شروع مي گردد و با ديدن يک لکه خون بر روي سر، عارضه همديگرخواري به طور شديد شيوع پيدا مي‌کند.
 

  • نوك زدن به بيني

در اين حالت پرندگان به نوك بيني يعني جايي که بخش گوشتي با منقار متصل ميشود نوك مي‌زنند.


علل ظهور و شيوع عارضه همديگرخواري

  1. تراکم بيش از حد: تراکم بيش از حد در واحد سطح باعث ايجاد تنش و متعاقب آن افزايش نوك زني و همديگرخواري خواهد شد.
  2. دماي بالاي سالن: هنگامي که پرنده از دماي بالاي محيط احساس ناراحتي کند، ميزان همديگرخواري به شدت افزايش خواهد يافت.
  3. بالا بودن شدت نور: نور شديد يا دوره طولاني نوردهي باعث مي شود پرندگان نسبت به يکديگر رفتار خشونت آميز داشته باشند. هيچ گاه از لامپ با نور سفيد بيش از 40 وات براي گرم کردن جوجه ها استفاده نکنيد. اگر براي گرم کردن به لامپ‌هاي بزرگتري نياز داشتيد از لامپ هاي قرمز رنگ و يا مادون قرمز استفاده کنيد.
  4. عدم وجود آب و خوراك يا در نظر نگرفتن فضاي کافي براي آبخوري و دانخوري: اگر پرندگان مجبور باشند براي آب و غذا با هم بجنگند يا اگر هميشه گرسنه باشند ميزان نوك زني افزايش خواهد يافت.
  5. کمبود عناصر معدني: کمبود نمک طعام و در واقع سديم در جيره غذايي مي تواند احتمال ابتلا به کانيباليسم را به شدت افزايش دهد.
  6. شکل خوراك: استفاده از جيره غذايي پلت شده در مقايسه با شکل آردي بويژه براي مرغ يا بلدرچين تخمگذار مي‌تواند باعث افزايش احتمال شيوع عارضه همديگرخواري در گله شود. زيرا با مصرف جيره پلت پرنده در مدت زمان کوتاه تري مقدار خوراك مورد نياز خود را مصرف و در نتيجه در مقايسه با جيره آردي زمان آزاد زيادتري خواهد داشت.
  7. مخلوط کردن گونه ها و رنگ هاي مختلف پرندگان: نتايج تحقيقات اخير نشان داده است که مخلوط کردن طيور با سنين مختلف و يا مخلوط کردن پرندگاني با رنگ هاي گوناگون مي تواند باعث افزايش نوك زني شود.
    بنابراين سعي کنيدسويه هاي مختلف طيور را باهم يک جا و به صورت مخلوط پرورش ندهيد.
    هيچ گاه پرندگاني را که پاهاي پردار، تاج يا ريش دارند همراه پرندگاني که اين خصوصيات را ندارند پرورش ندهيد. زيرا کنجکاوي باعث افزايش شيوع نوك زني خواهد شد.
  8. تغييرات ناگهاني محيطي يا مديريتي: اگر تصميم داريد پرندگان جوان را به مکان جديدي منتقل کنيد بهترين راه اين است که دانخوري و آبخوري آنها را نيز باخودشان ببريد تا بهتر و سريع تر به شرايط جديد عادت کنند.
    هنگامي که مي خواهيد آبخوري و دانخوري بزرگتري براي طيور بگذاريد، بهتر است آبخوري و دانخوري قبلي را براي چند روز در محل رها کنيد تا پرندگان عادت کنند.
  9. روشن بودن بيش از حد لانه ها يا کمبود لانه هاي تخمگذاري: لامپ هاي با نور زياد را نزديک لانه هاي تخمگذاري قرار ندهيد. در صورت عدم رعايت اين مورد شيوع عارضه نوك زني به مقعد يک مشکل رايج خواهد بود.
  10. باقي ماندن پرندگان فلج يا تلف شده در گله: طيور به علت کنجکاوي که دارند به پرندگان فلج يا تلف شده در گله نوك مي زنند. هنگامي که نوك زني شروع شد ممکن است به سرعت در بين کل گله فراگير شود.
  11. حضور پرندگاني با رشد پرآهسته احتمال ابتلا به همديگرخواري را افزايش مي دهد. پرندگاني که رشد پر آهسته دارند معمولا پرهاي نازك و ظريفي دارند که مدت زمان بيشتري آن ها را در معرض نوك زني بقيه طيور قرار مي‌دهد.
  12. عدم نوك چيني يا نوك چيني ضعيف: يک نوك چيني ضعيف يا نوك چيني نکردن در مرغان تخمگذار يا مادر مي تواند منجر به ايجاد همديگرخواري شود. اگر شما پرنده اي را يافتيد که به دليل کانيباليسم يا همديگر خواري مرده است، احتمالا در همان قفس مي توانيد پرنده اي را پيدا کنيد که بد نوك چيني شده است.

 


تنظیمات
مطالب مرتبط

یادداشت کاربران
  • user1574 []
    0 Like disLike 0
    سلام.خسته نباشید وقتی مرغ های جدید رو وارد محیط مرغ های قبلی میکنیم به شدت مورد حمله قبلی ها قرار می‌گیرند.چکار کنیم؟
درج یک یادداشت :
4 + 1 = ?

سبد خرید

ورود

ثبت نام
این برنامه را نصب کن !